Zadaniem grodzy jest wydzielenie przyszłego miejsca budowy na obszarze zalanym trwale lub przejściowo wodą. W tym celu tworzy się wokół tego obszaru mniej lub więcej szczelne ogrodzenie w celu ochrony przed prądem wody lub falowaniem, albo też w celu umożliwienia usuniecia z miejsca budowy wody i prowadzenia robót fundamentowych na sucho. W pierwszym przypadku grodza nie musi być szczelna; wystarczy jeżeli nie dopuści do przepływu wody przez ogrodzony obszar albo też, jeżeli zapobiegnie przedostawaniu się nań fali. W drugim przypadku grodza powinna być tak wykonaną, aby w ogóle nie przepuszczała przez siebie ani pod sobą wody lub też przepuszczała ją w takich tylko ilościach, które bez trudu można odprowadzić nie dopuszczając do zalania ogrodzonego obszaru. Obszar objęty grodzą, na którym mają być przeprowadzone roboty fundamentowe, nazywany bywa niekiedy zagłębiem. Stosowanie gródz przy robotach fundamentowych i prowadzenie robót na sucho opłaca się zasadniczo tylko wtedy, gdy fundamenty zajmować mają większą powierzchnię w rzucie poziomym, np. przy większych budowlach hydrotechnicznych, jak jazy, przegrody dolin, nabrzeża połtawe itp. Przy fundamentowaniu obiektów o małym rzucie poziomym (np. filary mostowe, fundamenty latarni morskich itp.) uzasadnione są raczej inne metody fundamentowania, jak np. zapuszczanie filarów na kesnach pneumatycznych, stosowanie studni, kolumn lub innych elementów prefabrykowanych. Roboty fundamentowe w grodzach można prowadzić, gdy głębokość wody otaczającej grodzę wynosi średnio 10 m, wyjątkowo zaś 20 m. Głębokość 12+15 m stanowi praktyczną granicę, powyżej której stosowanie gródz napotyka już poważne trudności. Nawiększa głębokość, przy której dotychczas udało się zastosować grodzę wynosiła około 30 m, przy budowie jednej z największych zapór na świecie — był to jednak problem specjalny. [więcej w: klin odłamu gruntu, naprawa okien pcv, budowniczy szczecin]
Tags: budowniczy szczecin, klin odłamu gruntu, naprawa okien pcv